Veel van onze spelers waren er deze dag niet bij wegens vakantie verplichtingen. De huidige D1 selectie bestond uit zeven spelers. Deze zeven spelers werden ondersteund door 4 spelers uit de D2 en D3.

Als u kunt tellen dan beseft u dat wisselen vandaag niet mogelijk was en dat was met 28 graden op het kunstgras niet in ons voordeel.
Voor de wedstrijd begon werd er een hoop gelachen in de kleedkamer. De grappen over een feest opstelling vlogen door de kleedkamer. Ook probeerden we ons de gezichten voor te stellen van de spelers die er vandaag niet bij waren als ze de einduitslag zouden zien en wij zouden winnen, want heel eerlijk gezegd stonden we vandaag voor een onmogelijke opgave.
Ik had de bui al een paar weken geleden zien hangen en niet alleen ik.
Hellemaal naar Amsterdam rijden en dan afgedroogd worden met dubbelen cijfers daar zat niemand op te wachten maar wat kan je daar aan doen met zoveel vakantiegangers en blessures.

De Wedstrijd:
De wedstrijd begon en we zaten er vanaf de eerste minuut bovenop. Buitenveldert kreeg geen kansen om op te bouwen en het meeste balbezit was voor ons. Er werd door ons mooi combinatie voetbal gespeeld en we kregen kans na kans. We gingen de rust in met 0-0 maar we hadden wel met 0-3 voor moeten staan.

De tweede helft:
Een buitenspel doelpunt werd toch goedgekeurd en binnen 2 minuten keken we aan tegen een achterstand. We gaven niet op en bleven drukzetten op de bal. Binnen vijf minuten stond het weer 1-1. Tien minuten voor tijd hadden we zelf de 1-2 moeten maken maar de bal ging net naast. Ook onze inval keeper maakte nog een fantastische redding op een vrije-trap in de blessuretijd. De scheidsrechter floot af en het onmogelijke is mogelijk gemaakt. Niet gewonnen maar gelijk is ook een geweldig resultaat. Jammer dat de nieuw C trainer deze wedstrijd niet gezien heeft maar ik zal hem zeker op de hoogte brengen van jullie mooie spel. Ook ben ik erg te spreken over de spelers uit de D2 en de D3. Blijf je ontwikkelen en wie weet krijg je komend jaar toch die kans in de C selectie.

De derde helft:
Onderweg naar Den Haag scheelde het niet veel of Thomas, Sybe,Thobias, Stam en ik hadden een maukje opgelopen.
We moesten vol op de remmen toen er op 50 meter voor ons een zwaar ongeluk plaats vond met wat auto's en een motor rijder die na zijn schepping nog sneller over de snelweg rende dan Bolt op de 100 meter sprint. Gelukkig remden de auto's achter ons op tijd en was het dankzij onze formule 1 coureur dat wij niet betrokken waren bij het ongeluk. Achteraf gezien hebben we een hoop geluk gehad vandaag. en, Mauk, ik moest direct aan jou denken.
Ik hoop dat de pijn in je nek ooit nog een keer weg gaat en dat je weer met plezier kan voetballen, want ik en de spelers missen je aanwezigheid wel. Ook hoop ik dat Benjamin en Keimpe weer snel met plezier kunnen voetballen.