Slippertjes maak je maar in je relatie, niet op het cricketveld. Helaas houden wij ons met de selectie niet aan deze wijze les. Want terwijl het tweede hun slippertje van vorige week aan het goedmaken waren tegen Ajax, begingen wij afgelopen zondag ons eigen slippertje, uit tegen VRA.

Net als het tweede verloren wij de toss, maar helaas werkte VRA minder goed mee. We wilden batten, maar het werd eerst bowlen. Het wicket van VRA lag er prachtig bij, afgezien van de (inmiddels dode) rat die in de pitch was gerold door oud international Peter Borren. Zeer bijzonder blijkbaar, getuige ook het feit dat dit verhaal 18.683 kilometer verderop in de lokale krant werd gepubliceerd (https://www.stuff.co.nz/sport/cricket/114062230/rolled-rodent-revealed-on-cricket-wicket-in-amsterdam)! Als er nog resten van de rat in het wicket lagen dan werden deze er door onze keeper ‘Betonblok’ Lauren-Jan Lagas verder ingestampt.

Eigenlijk was de batting-innings van VRA een kopie van die van het tweede. Een paar batsmen hadden starts, maar door wickets van Bryce Street en Matt Hay (2x) was de stand na 17 overs 70 voor 3. Op dat moment stonden Eric Szwarczynski en Peter Borren op de mat. En terwijl Raafieq en Felix een cricketlesje gaven aan de mannen van Ajax (Rustig beginnen, jezelf inspelen en voorzichtig aan een beetje versnellen) deden deze twee (ex) professionals hetzelfde. Dit werd helaas mede mogelijk gemaakt door ondergetekende die Eric nog voor hij de tien gepasseerd had liet vallen op point; hij eindigde uiteindelijk op 71 in de 50e over dus een dure drop.

Waar Raafieq het op HCC op een stand van 183 voor gezien hield, was het op VRA Borren die op 189 het veld moest verlaten door een vang van Bharat Itagi op het bowlen van Hidde Overdijk. Op deze stand met nog 7 overs te gaan werd er voorzichtig gedacht aan een score van 230, en deze werd op het snelle veld van VRA ook gehaald. Bryce Street en Ali Ahmad wisten beide nog een wicket te behalen, maar het waren duidelijk de batsmen die gedomineerd hadden. Geen onoverbrugbare score, maar wel een hoge. Bowlend was het vooral Olivier Klaus die een topdag had: 0/26/10. De overige cijfers zijn te vinden op https://www.arlclub.com/pub/2019/Top_Klasse_H/12_59.htm

Terwijl de lichte roller de rat nog verder de verdrukking in duwde werden we in het clubhuis getrakteerd op een lunch. Deze was zo lekker dat een (HCC) supporter binnen was gedrongen en meerdere malen riep hoe lekker het wel allemaal rook. Toen deze supporter vervolgens spelers ervan weerhield om voor een tweede keer op te scheppen was het voor het barpersoneel duidelijk; ook zij en haar plus-1 kregen een bordje waarna de rust weer was wedergekeerd.

Onze battinginnings had drie gezichten. Enerzijds waren er de gezichten van Adam Wiffen en Boris Gorlee en dan had je de rest. Adam Wiffen batte zeer positief en wist vooral in het begin van de innings veel runs te scoren met een hoge strikerate. Hij had echter weinig steun van zijn openingspartner Bharat Itagi, Tonny Staal of Bryce Street. Adams scoorde 83 runs voordat hij op een score van 128/4/28 weer aan de kant zat.

Toen Adam uitging had hij net een partnership van 70 runs gemaakt de andere uitblinker van de innings, Boris Gorlee. Hij batte geduldig en verstandig en had de wedstrijd voor ons kunnen winnen als hij meer steun had gehad van zijn teamgenoten. Deze steun kwam er echter niet; behalve hij en Adam wist niemand van HCC in de dubbele cijfers te komen. We eindigde dan ook op een vruchteloze 195 runs na 47 overs toen Boris probeerde te versnellen. Zijn innings eindigde op 66 runs.

Samen met Adam had Boris 149 runs gemaakt; de rest van het team maakte er 42. Daarmee win je geen wedstrijden.

Daniël schreef in zijn verslag over het tweede: ‘Het ziet er misschien niet zo spectaculair uit langs de kant, maar door ‘nice and boring’ te bowlen win je dus wel de wedstrijd!’ Dit gold ook in Amsterdam; VRA deed niets geks en bowlde vooral line and length. Voor de wickets zorgde we zelf wel.

Nu is het aan ons om de parallel met het tweede verder door te trekken. Zij wisten na een slippertje te herstellen en nu is het aan ons om dit ook te doen. Aanstaande zondag hebben we de kans om dit thuis tegen Quick te laten zien op een hopelijk gerepareerde mat.
Douwe Walhain