Afgelopen zondag was de laatste wedstrijd van HCC 1 (en HCC 2) voor het zomerreces. Waar de Tweede Kamer hier 8 weken voor uittrekt, en daarmee ondanks hun hoge schadeloosstelling minder werken dan een gemiddelde schoolleraar, heeft de cricketcompetitie slechts één vrij weekend. Reden temeer om te winnen, want een verlies, zeker tegen een tegenstander als VCC, kan je vakantie flink verzieken.
We moesten het afgelopen zondag stellen zonder twee van onze vaste krachten. Het ongebruikelijke stel Paddy en Patty schitterde door afwezigheid. Patty moest verhuizen, Paddy schijnt te hebben gekozen voor een potje van de Sharqs 3. Gelukkig was Gonzalo Bouter zo vriendelijk om de scorende taken van Patty over te nemen en dit deed hij foutloos.
Na drie verloren tosses op graswickets koos Tonny Staal eindelijk een keer de goede kant van de punt, hetgeen betekende dat wij eerst mochten batten op een (gras)wicket dat er keurig uit zag ondanks de aanzienlijke regenval op zaterdag.
Tonny Staal en Adam Wiffen openden de batting maar wisten geen vuist te maken. Na 25 runs zaten beide nog in de powerplay aan de kant: 25/2/7. Op deze stand kwamen Bryce Street en Boris Gorlee in. Dat beide batsmen in vorm zijn dat weten we nog van vorige week en ook tegen VCC lieten ze dit duidelijk zien. Wederom met zeer verstandig batten braken ze de spirit van het VCC team. 48/2/15 > 64/2/20 > 91/2/25 > 118/2/30. Allemaal goede 5-over spells waarbij goede ballen met respect werden behandeld, zonder hierbij het zoeken naar runs te vergeten, en slechte ballen genadeloos werden afgestraft.
Helaas was het in de 33 over dat Boris een lage full-toss van oud HCC-er Philippe Boissevain in de handen van mid-on sloeg: 124/3/33. Boris maakte uiteindelijk 42 runs en gaf daarmee een goede opvolging aan de half centuries die hij afgelopen weken maakte. Duidelijk teleurgesteld verliet hij het veld onder luid applaus van onder andere zijn moeder en grootouders. Gelukkig is hij de komende weken nog veel meer te zien op de cricketvelden: de komende week speelt hij als captain van de U-19 de World-cup qualifiers iin Nederland. De eerste wedstrijd is op 26 juli tegen Schotland op VOC.
Boris werd vervangen door Bharat Itagi. Hij opende de batting aan het begin van het seizoen, maar de technische staf is van mening dat hij als nummer 5 beter tot zijn recht komt. Ik ben geneigd ze gelijk te geven. Bharat batte verstandig doch agressief samen met Bryce wat leidde tot een stand van 157/3/40. Na 46 overs ging Bharat op een score van 33 uit op een stand van 191.
Bharat werd vervangen door Hidde Overdijk, die zijn eerste bal direct snoeihard naar de mid-off boundry sloeg. Dit was zijn enige wapenfeit; hij had niet verwacht dat de mid-off de bal terug zou gooien naar de bowler en ging op een kinderlijke en zelfs licht komische wijze uit. Dit wicket bracht Matt Hay naar de crease om samen met Bryce Street het totaal flink op te krikken. Helaas strandde Bryce voor 86 in op de laatste bal van de 46e over op een stand van 202 runs.
Als batsman (en als bowler en fielder) kan je enorm veel van Bryce leren. Zijn innings begon rustig, maar tegen het einde van zijn innings maakte hij dit rustige begin meer dan goed. Met name aan het eind van de innings lijkt het of je naar een masterclass zit te kijken, waarbij Bryce alle ballen in de gaten weet te slaan. Zijn laatste bal dus helaas niet: LBW.
Matt is een Nieuw-Zeelander en daarmee gewend om op graswickets te spelen. Dit werd gisteren meer dan duidelijk: met prachtige schoten wist hij 30 runs te maken is slechts 15 ballen. En dit op de twee openingsbowlers van het Nederlands elftal. Ik beschouw mezelf als een hardhitter, maar koos er in deze situatie voor om hem vooral de strike te geven en te genieten van de mokerslagen die hij VCC toebracht. We eindigden op een totaal van 239 runs.
Tijdens de lunch kregen we een mooie verrassing: het tweede had VRA-2 in de pan gehakt en kwamen met z’n allen kijken op VCC. Super gezellig, maar ook enorm motiverend als je in het veld staat. Ik heb niet geteld of we meer supporters hadden dan VCC, maar wij waren in ieder geval luidruchtiger.
Op een graswicket weet je eigenlijk nooit wat een goede score is. 239 leek hoog, maar op een snel veld niet onhaalbaar. De openingsbatsmen van VCC begonnen in ieder geval agressief en hadden na 9 over 39 runs op het bord. Op dat moment was het echter Ali Ahmad die ons in de wedstrijd bracht. Eerst een LBW op Tom de Grooth en 2 ballen later nickte de andere openingsbatsmen de bal in de handen van Tonny Staal voor zijn eerste van 3 vangen: 40/2/10.
VCC bleef runs verzamelen en Bryce Street en (aanvankelijk) Ollivier Klaus kregen veel runs tegen: 71/3/19 bij drinks. Na de toverdrankjes van Arnout van Lawick ging het een stuk beter. Olivier Klaus en Matt Hay bowlden beide zeer zuinig en pakte hierbij gestaag wickets. Na 30 overs stond VCC 90/5 en moesten ze dus in de laatste 20 overs 7 per over maken; een zeer lastige opgave.
Op een stand van 112/6/35 waren zowel Matt als Olivier uitgebowled. Olivier bowlde 2/41/10; Matt had cijfers van 2/14/10!!! Zeer indrukwekkend!
Vanaf de stand van 112/6/35 was het eigenlijk afronden. Bharat nam de laaste overs van een kant op zich; aan de andere kant was het eerste Hidde Overdijk en daarna Ali Ahmad die bowlden. Bharat was zeer lastig bespeelbaar en eindigde met zeer goede cijfers: 2/19/6. Hidde wist geen wickets te pakken en eindigde op 0/36/8. Ali wist heeft zijn lijn en lengte weer helemaal terug en bowlde 3/37/9.5. Het laatste wicket was een run-out door een clean hit van Boris vanaf mid-off. VCC eindige op 159 runs; wij wonnen met 80 runs.
Zoals gezegd is het komende zondag een vrij weekend en waaieren de spelers uit over Europa. Over twee weken staat de topper tegen Excelsior op het programma. Dit is een must-win wedstrijd waar we alle steun van het publiek bij kunnen gebruiken!

Douwe Walhain