17 augustus 2019

Excelsior was dit maal het lijdend voorwerp. Er was sprake van een heuse teamprestatie met verder weinig noemenswaardige persoonlijke hoogtepunten dus daar zal ik dan ook niemand mee lastig vallen. HCC heeft de toss gewonnen, eerst gebat, 180 runs bij elkaar gesprokkeld en daarna de beurt aan Excelsior gelaten. 180 bleek teveel voor Excelsior dat op 127 runs al door zijn 10 wickets heen was. Dit luidde het startschot in voor wederom een fascinerende ronde ‘Hittin them showers’. Een welgemeend dankwoord richting onze gastheren is op zijn plaats. We zijn erg goed ontvangen, op een mooi veld, door een gezellige tegenstander waarbij de Zami spirit absoluut aanwezig is. Dat het een wedstrijd was waarover later geen heldhaftige gedichten zullen worden geschreven of tot een Hollywood verfilming leidt kwam de auteur van dit stukje eigenlijk wel goed uit. Liever neem ik de vaste lezers van deze rubriek mee in een kijkje achter de schermen. Een sneakpeak, een behind the scenes, een tipje van de sluier. Call it what you like, de bedoeling is in ieder geval om tot een beter onderbouwd antwoord te komen op de vraag: Wat/wie is ZAMI III? Nu bent u als vaste lezer (ja jij Krijn) misschien geneigd te zeggen: “Oooh Zami III dat is gewoon dat gezellige cricket team van HCC” maar net als een stringetje bij Michiel van Hooghuyzen, dekt dit bij lange na niet de lading. Zami III is namelijk zo veel meer dan dat. In de korte tijd dat ik me heb mogen mengen in dit, op z’n zachts gezegd, opmerkelijke gezelschap zijn mij een aantal dingen opgevallen die ik graag met u deel. Om te beginnen is iedereen in dit team helemaal gek van cricket waarbij gebrek aan kennis of kunde geen enkele belemmering vormen in de ongekende toewijding aan de koning der sporten. De kern van het team speelt al samen sinds de Vrijdag Avond Competitie en zijn ondanks uitstapjes naar de verschillende studentensteden altijd trouw gebleven aan HCC. Maar ook dit verhaal is al veel te vaak uitgemolken. Zelf zie ik dit riedeltje dan ook meer als de second layer of Zami III. Mensen die niet genoegen nemen met het eerste antwoord mogen de rest van de zomer kauwen op dit verhaal, wat al iets meer verdieping verschaft maar nog steeds als een rookgordijn fungeert en niet verder tot de kern doet komen. De cruciale hint in het ontrafelen van het enigma dat Zami III is zit hem in de naam van het team en dan niet het Zami gedeelte maar het getal waarmee wij nu al geruime tijd worden geassocieerd. Die 3 of liever gezegd III (daar kom ik later nog op terug) wordt op olympiades beloond met brons, in het Engels gezien als a crowd, en om diepte te generen vergezeld van een D. Bij Zami III ligt dit net iets anders. De III heeft namelijk te maken met het schizofrene karakter van dit beest. Op sommige momenten wil Zami III namelijk overkomen als een literair gezelschap dat de cricketdagen als noodzakelijk kwaad doorstaat zodat er weer een stukje op de website geplaatst kan worden. Hierbij wordt weinig tot geen rekening gehouden met het duidelijk informeren van de lezer over het verloop van de wedstijd. De goedkeuring van teamgenoten en creatief gebruik van incrowd termen en bijnamen wordt velen malen essentiëler geacht. Aan de andere kant wil Zami III eigenlijk al sinds ze een klein meisje was onderdeel uitmaken van een boy-band. Dit komt op trainingen en wedstrijddagen tot uiting tijdens de ontelbare momenten dat er langs de kant van het veld spontaan een a capella zang squad ontstaat die de noten zuiverder raakt dan ooit één van ons de bal zal raken. Bij uitwedstijden is de eerste actie die ondernomen wordt dan ook het checken van de akoestiek in de doucheruimtes. Dat we dit seizoen hebben gekozen voor een competitie met 2x een uitwedstrijd op Quick is grotendeels gebaseerd op deze kwaliteit. De BoundryBoys zoals deze persoonlijkheid zichzelf het liefst noemt is op dit moment een EP aan het opnemen met mega hits als Cought-n-Bowled, Twenty20 Twenty20 en The BoundryBoys are Back in Town. Binnenkort te beluistern op Spotify. Het derde gezicht van Zami III toont zich voornamelijk op momenten dat het spannend wordt, als iemand de dag daarvoor te enthousiast aan de bar heeft gestaan, of in het geval van sommigen gewoon by default. Ik heb het hier over de opvliegende en verbaal agressieve kant van Zami III. Woede uitbarstingen zijn, zoals dat anno 2019 op z’n meest poëtisch heet, echt een ding. Met de regelmaat van de klok barst er weer bij iemand een ader in z’n oogbal vergezeld van je reinste schuttingtaal als er een terechte wide wordt gegeven, een vang wordt gedropt, de wind verkeerd staat, een hoge noot niet gehaald wordt of gewoon zomaar. Van je teamgenoten hoef je op dat moment geen medelijden te verwachten. Sterker nog, de kans is groot dat je wordt verbannen naar ‘het klasje’; de verstokte lezer weet dat hier in eerdere epistels al aan is gerefereerd. Het klasje is de afkorting voor ‘Het Anger-management klasje’; Zami III is zich namelijk bewust van deze negatieve eigenschap en probeert daar iets aan te doen door middel van therapie. Dit geldt echter niet voor de schizofrenie zelf; hier wil Zami III helemaal niets aan veranderen. Sterker nog, het is de kern van zijn identiteit. De drie-splitsing in zijn persoonlijkheid is iets waar hij trots op is. Ik daag u als lezer dan ook uit om in de volgende wedstrijd dat u langs de kant staat, op zoek te gaan naar deze drie verschillende persoonlijkheden. Met een getraind oog zult u dan zien dat ze zonder enige aankondiging en geen enkel patroon volgend voorbij komen. Een literaire volzin met een studentikoze bijklank, gevolgd door een loepzuivere sonate met bijpassend vibrato wordt abrupt onderbroken door een welgemeende: “godverdomme, hoe kan je die nou wide geven!”. Ze zullen allemaal in willekeurige volgorde de revue passeren. Maar let wel, nooit zullen deze gemixt of gemengd worden. Kruisbestuivingen tussen deze eigenschappen vind nooit plaats. Vandaar dat het ook niet te doen is om deze eigenschappen samen te smelten tot één getal in de vorm van een 3. Nee, Zami III, trots op zijn gespleten persoonlijkheid wil zijn eigen ambivalentie eren door met drie losse streepjes achter de naam open kaart te spelen over wie hij is en waar hij voor staat. Met nog maar één officiële wedstrijd te gaan is dit kijkje onder de motorkap hopelijk genoeg voedsel om de winter mee door te komen totdat het feest volgend seizoen weer losbarst. En wie weet kunnen we in de loop der jaren nog de naam uitbreiden tot Zami IIII of Zami IIIII want één ding is zeker: er is altijd een volgend seizoen en er is nog genoeg ruimte voor een paar extra karaktereigenschappen in dit team. Bart Kuipéri