Zondag 25 juni 2022 speelde HCC 3 op ons prachtige eerste veld tegen Qui Vive. De week daarvoor had CCG tegen hetzelfde team een minder gezellige wedstrijd gespeeld, dus enige terughoudendheid hing in de lucht. De tegenstander was formeel de thuisspelende partij, dus wij waren uit maar ook thuis.

Menno Nuijten won de toss en verkoos te batten. Helaas werd Tim Vos snel uitgerund en Menno werd mooi gevangen op extra cover. Rajan, in de hem zo kenmerkende flamboyante stijl, scoorde snel, maar strandde op 51 toen hij op long off gevangen werd (wel als een Vent gegaan). Cuno Kerkhoven (2) en Liju Raju (13) vielen snel na elkaar en HCC 3 stond op 92 voor 5 met nog ruim 15 overs te gaan. Vivek Bajaj en Robert Vermeulen namen zich voor om, als team, de overs uit te batten. Qui Vive bowlde en fieldde goed, dus een kalme aanpak was nodig. De 35 overs werden inderdaad uitgebat, waarbij Vivek een 56 not out bleef uit 62 ballen; Robert scoorde een magere (het enige magere aan hem) 20 runs not out uit 50 ballen. HCC 3 kwam uit op 180 voor 5 wickets na 35 overs. Er hadden wellicht wel wat meer grote schoten gespeeld kunnen worden aan het einde, maar het leek wel een verdedigbaar totaal.

 Tussen de innings werd nog een gezamenlijke teamfoto gemaakt voordat beide teams lekker gingen lunchen in het clubhuis.

Cuno Kerkhoven nam het eerste wicket door de nr 1 van Qui Vive te bowlen met een prachtige bal. Shyam Madugondo nam vervolgens zijn eerste wicket met een mooie vang door Rajan. Daarna kwam een lange periode waarin HCC veel vangen liet vangen liet vallen, zowel moeilijke als makkelijke. Met 90 voor 2 na 19 overs, met een linkshandige batsman in goede vorm, zag het er duister uit. De rechtshander was al verschrikkelijk gedropt door Robert en wat verminder verschrikkelijk door Liju en Vivek, maar het was uiteindelijk Cuno op het bowlen van Liju die de wel vang pakte die de deur open zette. 95 voor 3 was beter, maar nog altijd precair. In ongeveer de 27 ste over, met nog altijd 3 wickets ‘down’ en de score op ongeveer 140, besloot Menno zelf de bal te nemen om zijn legbreaks te bowlen. Dat was een geniaal plan, want de lefthander ging voor het schot en werd prachtig gevangen door Cuno op long on. Cuno hield ze wel vast, waar anderen hem hard lieten kletteren. 148 voor 4, 33 runs om te winnen in 40 ballen (of zo). Nr 6 werd uitgerund door Menno en Rajan; 157 voor 5. Menno bowlde de nr 5; 159 voor 6. Menno bowlde ook de nr 7; 164 voor 7. Met nog ruim voldoende ballen om de winnen en 3 wickets te gaan, leek de nr 9 het te begrijpen en deed geen gekke dingen. Hijsloeg twee mooie vieren door de covers en leek alles in de pocket te hebben. Met nog 11 ballen te gaan en 4 runs te maken voor de overwinning, gebeurde het: nr 8, om redenen die alleen hij kent, probeerde een snelle run te lopen maar nr 9 had daar geen trek in (het was zijn call), waardoor ze beide aan bij hetzelfde wicket stonden en Rajan nr 8 uitrunde; 177 voor 8. Ruim genoeg ballen te gaan. Syam had de bal en bowlde met stalen zenuwen. Iedere wide of slechte bal zou het einde kunnen betekenen. De nr 10 miste een rechte bal en werd door de ump LBW gegeven tot zijn grote ongenoegen. It was on! Vanaf het terras werd HCC 3 aangemoedigd door de spelers van CCG en Excelsior, die al klaar waren met hun wedstrijd op veld 2. Nr 11 kwam in en nam zijn positie in. Shyam bowlde en nr 11 miste en werd plumb LBW gegeven. HCC won met 3 runs. Een enorme ontlading vond plaats, met Shyam rennend over het veld met zijn team in achtervolging! Juichend en springend vierde HCC de onverwachte overwinning.

Wat een geweldige overwinning, de Van den Bosch-prijs (nominatie) waardig. Menno (3 -25-4),Syam (3-25-5.4) en Cuno met 2 vangen blonken uit in het veld. 

Qui Vive toonde zich een gracieus verliezer en sportieve tegenstander. Prima sfeer en spannende wedstrijd. Op het terras werd gezellig geborreld met zijn allen, waarbij ook CCG en Qui Vive het bijlegden. Een mooie zonnige dag op een prachtige Diepput, met aan het einde Cricket en de Geest van het Spel als winnaar.