Uitslagen zondag 4 maart 2012 

Een slechte zondag. Het hoogst en het laagst uitkomende team speelde gelijk en alleen het zesde won. De andere in actie geweest zijnde teams verloren. Niettemin is na deze zondag met uitzondering van het eerste elftal, nagenoeg elk seniorenteam vrij van degradatiezorg. De omni-sportvereniging SVLY liet deze week namelijk de gemeente weten de veldhuur niet te kunnen betalen. Daarop sloot de gemeente de vereniging uit van het gebruik van haar terreinen. De KNVB nam vervolgens de teams uit de competitie omdat de vereniging haar thuiswedstrijden niet meer kon spelen. Hierdoor werden de al gespeelde wedstrijden van het vierde, vijfde en het zevende tegen Sport Verbroederd Leidschenveen Ypenburg nietig verklaard en daalde het aantal teams in hun klassen zodanig dat deze teams niet meer kunnen degraderen.  

Het eerste nam in aanloop naar de enige echte Haagse derby in deze klasse een minuut stilte in acht voor Peter Buyze. Dit lid van verdienste, de laatste twintig jaar DE stille kracht achter de administratie, werd deze week gecremeerd. Het aantal bezoekers was gelijkelijk over beide zijden verdeeld en die waren het na afloop eens met de uitslag. De felheid van HVV woog op tegen het betere voetbal van Quick. Ook de twee missers van de scheidsrechter waren eerlijk verdeeld. Ontsnapte voor rust Quick aan een strafschop, toen de bal niet op de borst maar op de onderarm werd gestopt, na rust stompte een verdediger van HVV de bal met zijn hand weg in plaats van met zijn hoofd en werd dit niet gezien door de scheidsrechter. Een man die overigens jonger was dan de helft van de voetballers op het veld en een grote toekomst voorspeld wordt. Lau van Ravens (scheidsrechter op het WK van 1970) was deze dag zijn persoonlijke begeleider. Het tweede kwam er deze keer niet door. Canters was er niet dus werd er moeilijk gescoord, terwijl er wel een tegentreffer geïncasseerd moest worden en uiteindelijk ook een tweede. Pas daarna trof een geheel door spelers uit A1 opgezette aanval  (uitblinker Dirk Lina op Bo de Blank die op zijn beurt Melvin Verschragen bediende), wel het doel. Het derde heeft overigens in januari de tweede periodetitel gepakt en moest nu tegen Alkmania 2. De ploeg die de eerste periodetitel miste op doelsaldo en de tweede verloor door in de laatste wedstrijd gelijk te spelen. De mannen uit Roelofsarendsveen waren dus getergd, terwijl ook het vroege aanvangstijdstip niet in het voordeel van HVV 3 werkte. In de eerste helft werd de achterstand, mede door een benutte strafschop van Reinier Bijloos nog beperkt gehouden, maar na rust werd duidelijk dat Alkmania de terechte aanvoerder van de ranglijst is. Het vierde stond onder leiding van Rik Stikkenbroek en deze had geen moeilijke middag. Roeland Engelen moest op het laatste moment nog onder de lat plaatsnemen en een keer bakzeil halen. RKAVV had een brede en betere selectie. Het vijfde had een weekendje vrij omdat zij juist deze zondag tegen SVLY moesten spelen. Overigens hebben de heren nu weer een “clean sheet”, want hun enige nederlaag verdween uit de statistieken. Het zesde overklaste haar tegenstander volkomen en doelman Dix wist zelfs nog een penalty te keren. Iedereen was er deze keer en dat betekende dat met een sterke opstelling de tegenstander direct op achterstand werd gezet. Toen de mindere spelers hun plaatsen innamen dacht Hoekpolder dat er nog iets te halen was, maar Jeremy maakte met een schitterende afstandtreffer daar een einde aan. Het zevende wist de eerste helft nog weerstand te bieden aan VUC, maar natte, modderige velden zijn niet meer besteed aan HVV-voetballers. De eerste helft had veel kracht gekost en een deel van de spelers heeft niet eens meer schoenen met noppen, waardoor er zo nu en dan met gevaar voor eigen leven gevaarlijk doorgeglibberd werd. Toen besloten werd om 4-2 achterstand om te buigen en achter één op één te gaan spelen, was het de stop helemaal uit het bad en was er opluchting over het feit dat de nederlaag zo beperkt bleef. Het achtste verspeelde de zekere overwinning in de laatste vijf minuten. De verdediging bleef kijken omdat ze dachten dat de scheidsrechter wel voor buitenspel zou gaan fluiten omdat de grensrechter vlagde. Daarnaast knalde een aanvaller de bal ongelukkig richting zijn eigen doel in plaats van richting het vijandelijk doel en gaf zo vlak voor tijd de beslissende “assist”. Na al in de tweede minuut ook door een fout op achterstand gekomen te zijn, scoorde Boris drie keer achter elkaar. Kansen op meer doelpunten waren er veel, maar er werd vrolijk naast en over het vijandelijk doel geschoten. Mevrouw Bouwman was om 5 uur ’s ochtends weggereden uit de wintersport om haar zoon te zien voetballen, maar miste zijn optreden en zag hem alleen als vlaggenist zonder vlag. Zij was de enige, die vervolgens op zoek ging naar dit attribuut. De tegenstander verwarde overigens menigeen door met vier verschillende outfits binnen de lijnen te staan. Het negende heeft een aantal wijzigingen ondergaan nu een aantal spelers op stage in het buitenland is gegaan. Met name defensief kwamen de verschillen deze keer naar voren. Tegenstander Graaf Willem maakte een drietal treffers en werd vervolgens teruggedrongen. Ondanks de routine, die er in het bijzonder in de defensie was en dat ook uitstraalde, kreeg de ploeg het nog Spaans benauwd en moest een tweetal treffers van het negende toestaan. De laatste uit een strafschop, zorgde ervoor dat er nog vier ballen in de tuinen van de Mildestraat geschoten werden. Graaf Willem hanteerde toen het “Weg is Weg” principe.