Afgelopen zaterdag stond de zware uitwedstrijd tegen concurrent Vredenburch E1 op het schema. Bij winst zou het kampioenschap min of meer een feit zijn, omdat Vredenburch dan hun resterende 3 wedstrijden moet winnen en wij onze laatste verliezen. Daarbij is ons doelsaldo 32 goals beter. De thuiswedstrijd hadden we echter met 2-4 verloren, we waren dus gewaarschuwd. Vanaf de eerste minuut speelde de E3 zeer geconcentreerd voetbal. Er werden weinig kansen weggegeven (2 mooie reddingen van keeper Leonard) en de eerste kansen dienden zich al snel aan. Na een paar keer pech, volgde een dodelijk afstandschot met links (!) van verdediger Jasper, waardoor we 1-0 voorstonden. Al snel scoorde Vredenburch uit een corner de 1-1. Blijft toch lastig die hoge ballen voor de pot met onze kleine eerste jaars mannen. Met 1-1 gingen we de rust in. Na de rust werd het tempo nog een beetje opgevoerd door de E3 en met name bij de omschakeling bleek Vredenburch kwetsbaar. De Vredenburch verdedigers beliepen het niet meer en er volgden een paar grote kansen. Spitsen Kees en Julius maakten het karwei af: 3-1! Vlak voor tijd scoorde Vredenburch nog de 3-2, maar we raakten niet meer in problemen. Het kampioenschap lijkt ons niet meer te ontkomen. Overigens dient nog gezegd te worden, dat zowel coach als scheidsrechter van Vredenburch zeer sportief waren. Prima ontvangst en prachtig kunstgras!