HCC U9-3 gaat heel snel vooruit. De jongens en meisje cricketen veel beter dan in het begin van het seizoen. Het leverde al éen overwinning tegen U9-2 op en weliswaar een ruim verlies tegen het sterke HBS, maar in dat duel werden wel meer dan 100 runs geslagen!
Vandaag gingen we op bezoek bij Quick, die bij de seizoensopening dik van ons won. Zij waren met 6, wij met 8 en de coach van Quick stelde voor dat één van ons zou meedoen met Quick. Niki wilde dit wel. Onze captain was deze keer Tibor, die in een fel gevecht met Robert en Floris Beck het vangerspel won en daamee ook het aanvoerderschap voor deze wedstrijd.
Quick stelde zich op in het veld en Niki naast me fluisterde tot mijn schrik:”Ik ga heel slecht spelen, want dan winnen we.” Heel streng sprak ik haar toe: “Dat is heel onsportief! Je speelt deze wedstrijd voor Quick en dan moet je goed voor hen spelen! Beloof je dat?” Niki fluisterend: “Nee.”
Robert (nog steeds met een boos gezicht, omdat hij vond dat hij oneerlijk het vangerspel verloor) opende met Floris Beck sterk voor HCC. Vooral Robert wist zijn woede om te zetten in rake klappen. Maar liefst vijf viertjes sloeg hij. Maar ook de anderen batten keurig! De jongens gingen slechts drie keer uit en sloegen een totaal van 63 runs.
Waar de jongens echt beter in zijn geworden is het bowlen. Ze gooien veel minder wides dan voorheen en uiterst geconcentreerd veelal met een frons worden de ballen op het wicket gemikt. Tibor bowlt nu meer ballen dan hij gooit en ook Willem luistert heel goed naar de aanwijzingen en weet dan mooie ballen te bowlen. Floris Tjan, Fabian en Robert kunnen de bal een beetje spinnen en daar had Quick grote problemen mee.
Lang leek het erop dat we de wedstrijd zouden winnen. Mede ook doordat Niki (die voor Quick batte) op curieuze wijze twee keer uitging. Dat doen we niet meer: Iemand laten meespelen met de andere partij. Het loyaliteitsconflict dat dan ontstaat leidt tot vreemde spelsituaties.
Helaas bleek Quick het beste voor het laatst bewaard te hebben. Hun laatste batsman sloeg de ene vier na de andere vier. Willem probeerde hem nog op een andere manier onschadelijk te maken door de bal als wicketkeeper keihard op zijn knie te gooien (het was per ongeluk hoor), maar het mocht niet baten. Quick bleek na het tellen 6 runs meer dan ons te hebben. De lunch daarna was voortreffelijk!
Jullie hebben supergoed gespeeld! En de volgende keer houden we Niki voor onszelf en winnen we zeker! En waarom was het verlies nou zo duur? Omdat we op de terugweg een boete kregen van 130 euro, omdat niet alle kinderen in de riem zaten (ging ook niet, want we hadden er vier achterin)!