Wordt het de dubbel, een gelijkspel (of nul uit twee)?

Jacob-Jan Esmeijer in gesprek met Mark Jonkman, captain van HCC1

Van het HCC-kampioenselftal dat in 2008 op Quick tegen Quick de landtitel veroverde, is niet zo veel meer over. En dat is maar goed ook! De jeugd heeft uiteindelijk de toekomst… J Spelers als de Myburghs, Smits, Kloppenburg, Loots, Entrop, Davey en De Grooth zijn prof geworden, elders gaan spelen of hebben na vele netsessies en overs in het midden een punt achter hun cricketcarrière gezet (of zijn af en toe nog voor tweede elftallen en social cricket te porren).

Is er mogelijk toch nog een speler te bespeuren die in die nazomer van 2008 de zilveren beker omhoog mocht houden? Jawel: als je goed kijkt op de kampioensfoto, zie je Mark Jonkman. Toen nog speler maar inmiddels veel meer dan dat. De onvervalste mat in zijn nek waar Michel Boerebach jaloers op zou zijn, heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een keurig kapsel. Mark is een man geworden. A true gentleman zoals het HCC'ers betaamt. 'Marcus' vandaag de dag bowler en batsman en captain. Een drie-eenheid die niet voor ieder cricketer is weggelegd. Alleen spelers als Tim de Leede als Peter Borren komen dicht in de buurt. Een vooruitblik met die kaptein van die HCC span.

Mark, wat herinner je je van die kampioenswedstrijd in 2008?

"Dat jaar was een bevlogen jaar voor mij. Ik weet nog dat mijn seizoen goed begon en dat ik aan het einde een schouderblessure opliep. Ik zou onder het mes moeten maar gelukkig was dit niet nodig. In aanloop naar de kampioenswedstrijd heb ik toen vergeefs alles geprobeerd om weer fit te worden. Dit was erg frustrerend, weet ik nog. Het team waarmee wij speelden staat mij nog steeds bij, want het was een mix van Nederlandse cricket legends, de gebroeders Myburgh (different class), goede exchange spelers en jong getalenteerde spelers. Zover ik mij dat jaar nog kan herinneren, zaten wij met het team het hele jaar in een flow, maar waren wij tot aan de finale niet het sterkste elftal. Dat was Quick. Op de dag zelf moest ik de wedstrijd van de kant bekijken en daardoor had ik erge mixed feelings. Aan de ene kant gefrustreerd en aan de andere kant super trots op het team. Wij gingen eerst batten en volgens mij chipte iedereen in Tom en Steph 36 runs, Feiko 49 en Johan 46. Aan het einde maakte Essie een prachtige 51, waarmee we op een score van 252 runs kwamen. We weten dat Quick hier niet aan kon komen. Het moment dat de laatste bal werd gebowld en het kampioenschap binnen was, was enorm bijzonder. Ik weet nog dat er bij mij een hoop emotie los kwam, vooral omdat ik deze bijzonder kampioenswedstrijd niet had mee kunnen doen maar waar ik wel onderdeel van uitmaakte. Ik had het voor geen goud willen missen!"

We zijn nu negen jaar verder: wat is er op de Nederlandse velden veranderd?

"Qua cricket is er wel en niet veel veranderd. Je merkt dat het niveau nog steeds hoog is en dat betaalde spelers nog steeds belangrijk zijn binnen de Topklasse. Wat mij wel opvalt, is dat de Nederlandse spelers beter worden en daarmee dan vooral de jeugdspelers die betrokken zijn bij het Nederlands Elftal, Nederlands A of andere opleidingsprogramma's. Daardoor zie je dat zij vanaf een jongere leeftijd al eerder cricket volwassen worden en dat vind ik erg leuk om te zien. In vergelijking met negen jaar geleden merken wij wel, en ik denk ook andere clubs, dat de selectie steeds minder breed wordt. Vroeger had je nog spelers van het tweede elftal die aan de deur klopten, maar die tijd is er helaas niet echt meer. Dit heeft in mijn ogen meerdere redenen, zoals concurrerende sporten als voetbal en hockey. Deze seizoenen worden ook steeds langer en overlappen ons seizoen steeds meer. Daarnaast wordt de tijd van iedereen steeds kostbaarder en niet iedereen wil meer zijn weekend of zijn hele zomer opofferen voor cricket. Dat is toch wel erg zonde. Gelukkig hebben wij binnen de club een harde kern van spelers die het goed met elkaar kunnen vinden. Daarmee hoop ik toch dat wij nog een aantal jaar met elkaar kunnen blijven spelen."

Wat vind je van Quick, als club en als team?

"Ik heb altijd gezegd dat als ik niet op HCC had gespeeld dat de kans vrij groot was geweest dat ik op Quick had gespeeld, want mijn vader is in een ver verleden lid geweest van Quick. Ik denk dat er erg veel gelijkenissen zijn tussen onze twee clubs. Zelfde normen en waarden, tradities, clubgevoel, sfeer, etc. Daarom is het altijd prettig om tegen zo’n team te spelen. De wedstrijden die wij tegen elkaar spelen gaan er altijd hard aan toe, maar na de wedstrijd is het altijd gezellig met elkaar en drinken wij een biertje. Quick heeft altijd al veel eigen spelers gehad die lang zijn blijven spelen, zoals de gebroeders Mol, Jeroen Brand en Edgar Schiferli (nu inmiddels gestopt). Ik denk dat hierdoor de jongere spelers zich kunnen optrekken aan de senior spelers en zich beter kunnen ontwikkelen. Hierdoor denk ik dat zij altijd een goede balans in het team hebben."

Wat wordt je tactiek dit weekend?

“Score 250 plus and bowl them out for under a 100” - haha, kleine inside joke! Voordat het seizoen begon, wisten wij dat iedereen in deze competitie van elkaar kan winnen. Wij begonnen goed en na twee close wedstrijden die helaas zijn verloren zit de sfeer er nog steeds goed in. Op het plan wil ik niet te diep ingaan, maar het verandert niet veel ten opzichte van de andere wedstrijden. Als het volgens plan gaat zal het een spannende wedstrijd gaan worden."

Op Tweede Hemelvaartsdag volgt Excelsior thuis. Zij staan fier bovenaan... Knap dat zij dat praktisch met eigen jeugd doen, vind je niet?

 "Heel knap! Als team kunnen wij een voorbeeld nemen aan Excelsior. Zij zijn een paar jaar geleden begonnen met een jong team te bouwen voor de toekomst. Je ziet dat het nu zijn vruchten begint af te werpen en dat is goed om te zien. Met HCC 1 zijn wij eigenlijk dezelfde weg ingeslagen en Excelsior laat zien waar wij misschien over een jaar of twee kunnen staan met elkaar. Dat geeft veel vertrouwen en motivatie."

Vooruitlopend op deze wedstrijd: zij spelen meer dan de helft van hun wedstrijden op gras. Denk je dat wij een dubbel thuisvoordeel hebben (i.e. spelen op eigen veld én een andere ondergrond op de Diepput dan op Thurlede)?

"Het speelt altijd mee. Uiteindelijk draait het om de juiste game plans en de uitwerking daarvan. Als wij onze plannen goed kunnen vertalen op het veld dan verwacht ik dat wij zeker een goede kans maken. Thuis spelen heeft altijd een streepje voor omdat wij goed weten wat de pitch doet en hoe het veld loopt. Ook geeft het altijd een stuk extra motivatie om te winnen voor het thuispubliek."

Als je de toss wint onder normale omstandigheden (dus geen regen), ga je dan eerst batten of fielden? En waarom?

"Eerst batten! Voorgaande jaren kozen wij er vaker voor om eerst te gaan bowlen omdat wij wisten dat onze batting line up niet heel diep was. Met de ontwikkeling van onze jeugdspelers en de terugkeer van Jonathan en de komst van Ryan Ninan zijn we een andere weg ingeslagen. Eerst batten geeft meer rust en de vrijheid aan de jongere spelers om zich uit te drukken. Daarnaast is het ook een goede leerschool. Tot nu toe hebben wij bijna elke wedstrijd meer dan 200 runs gemaakt wat in voorgaande jaren nog wel eens uitbleef. Bowlend hebben wij nog niet onze sterkste performance gegeven en ik verwacht dat dat elk moment kan gaan klikken. Zodra dat het geval is verwacht ik dat wij iedereen in deze competitie kunnen verslaan."

Is er nog iets wat je tegen de HCC-cricketfans langs de kant wilt zeggen?

"Ik ben blij dat wij nog steeds een trouwe fanbase hebben en ik hoop dat wij dit weekend met twee thuiswedstrijden weer veel van onze trouwe supporters mogen aanschouwen. Als u het eerste nog niet support en nog geen lid bent geworden van de Club van 6, kunt u informatie opvragen en zich aanmelden via Reinier Bijloos. Door dit financiële support kunnen wij goed het seizoen voorbereiden, extra trainingsballen kopen en een seizoensborrel organiseren voor onze trouwe supporters!"