Na vele jaren wachten was het dan eindelijk weer zo ver – Zami 1 kampioen van poule 3. Vroeger werd Zami 1 vaak met twee vingers in de neus kampioen, ook op het hoogste niveau. Daarna volgde helaas een lange periode van droogte. Maar na al die jaren van oefenen was Zami 1 nu echt een topploeg die nog één keer moest aantreden tegen Ajax Leiden om kampioen te worden.

Om niet arrogant over te komen hanteerde captain Menno Nuijten de zogenaamde EBAB-methode. Iedereen mocht batten en bowlen. Ook had hij bewust drie van onze beste batsmen (Vos, Schwandt en Winckel) op vakantie gestuurd. Met te veel overmacht winnen zou immers de borrel na afloop kunnen verpesten.

De meeste van onze spelers hielden zich aan de instructie om niet arrogant over te komen. Wat dacht u van Henk Hof die bewust, na 1 run, zijn midstump omver liet gooien. En Henk Jan van Dapperen die een simpele vang liet doorglijden tot aan zijn knieën, alsof hij niet anders kon vangen. Blijkbaar had hij de afgelopen 47 jaar gewerkt aan deze geavanceerde vangmethode. En onze Italiaanse exchangebowler, Stefano Osbiorno, die na een cadeautje van drie runs per ongeluk de midstump van een arme Ajacied doormidden kogelde. En niet te vergeten Martijn Bordewijk die zich expres uit liet vangen op 49 runs, daartoe aangespoord door teamleden die vanaf de kant luidkeels riepen dat hij nog maar 1 run nodig had.

Ondanks de instructie van de captain kon toch niet worden verhinderd dat Zami 1 met 76 runs won. Gelukkig werd het sportief opgevat door Ajax dat na afloop lang met ons meevierde. Veel waardering overigens voor het HCC-bestuur dat het clubhuis uitbundig had versierd en voor een muziekje had gezorgd.