QuaranTalk (11)

Met aan het woord Pieter Andringa

In deze tijden van rust en stilte op de Diepput en in de vereniging reist de webredactie stad en land af om interviews af te kunnen nemen van leden en andere betrokkenen van de club.


Aan het woord in deze aflevering Pieter Andringa, die meer dan 50 jaar lid van HVV is en helaas veel te vroeg moest stoppen als actief voetballer.

 

Interesse of weet u iemand die hoognodig een microfoon moet worden voorgeschoteld? Laat het ons weten via webredactie@konhcvv.nl

 

Webredactie Koninklijke H.C. & V.V.

 

1) Kun je iets over jezelf vertellen?

Pieter Andringa, 61 jr, tussen mijn 8e en 18e jr volgens mijn ouders “gewoond” op HVV, fanatieke voetballer, begin eerste seniorenjaar 3x per week heen en weer met de trein uit Leiden totdat ik “voor de zoveelste keer mijn knie verdraaide en “voetballen taboe werd” (citaat “Eeuwboek  der HVV” van hoofdredacteur Peter Paul Marijnen).

Hobby voetbal ingeruild voor muziek (toen duidelijk 2e keus), daarna met inkomsten van diverse jazzbandjes de daardoor verlengde duur van mijn studie kunnen bekostigen. In 1989 voor een jaartje naar Breda vertrokken om op de spoedeisende hulp te gaan werken, in Brabant blijven hangen en inmiddels 24 jaar met veel plezier huisarts in Oud Gastel. Alle vier kinderen inmiddels studerend “in het westen”.

 

2) Op welke manier kennen de leden van de vereniging jou?

Ik denk niet van (achteraf) alleen de eerste  oefenwedstrijd  HVV 1, zomer 1977, toen de cricketers er nog niet bij waren vanwege verplichtingen in het cricketseizoen (dat waren er toen nog vrij veel). Misschien van de vermelding als eerste officiële toepkoning op het bord  dat vroeger bij de trap hing.

Ik heb in 1983 meegedaan aan jubileumcabaret in de Schouwburg olv Fred Beekman. Met mijn “HVV vrienden” Kees van den Assem, Fred Staal, Jan Nuiten, Peter Paul Marijnen en Robin Ouwehand hebben wij al bijna 35 jr diner rond de kerst met onze gezinnen. En ik ga jaarlijks met veel plezier mee op tour met golfgezelschap “the Deepputt”. Iedere 1-2 keer per jaar dat ik op HVV kom neem ik mij voor dat vaker te doen.

 

3) In hoeverre had je gedacht dat deze Corona epidemie zo’n invloed zou hebben op het leven in Nederland in het algemeen en op sport en onze vereniging in het bijzonder?

Ik had van de zangeres van ons jazzbandje Ann Vossen, (een virologe die nu af en toe bij Jinek aanschuift en vroeger een paar keer in het clubhuis is opgetreden) al  begrepen dat de rest van de wereld in 2003 bij het in de kiem gesmoorde SARS virus goed was weggekomen. Dat er ooit een viruspandemie zou komen maar niet met  deze ingrijpende consequenties. Goed om te lezen dat HVV naast alle beslommeringen om de verenging draaiend te houden tevens initiatieven ontplooit om aandacht te geven aan leden die dat nodig mochten hebben.

 

4) Wat doen jij en je eventuele naasten om de crisis het hoofd te bieden (sportief /  privé / zakelijk)?

Als huisarts in Brabant hebben wij  te maken met veel ziektegevallen met dramatisch verloop voor patiënten en omgeving. In onze groepspraktijk doen wij om de beurt het  dagelijks “Coronaspreekuur”, waarbij wij het geluk hadden dat we vanaf het begin (net) voldoende  bescherming tot onze beschikking hadden. Er is nog niemand van onze  in totaal 22 medewerkers ziek, dat is bij veel praktijken in de omgeving anders. De laatste weken besteden we vooral veel aandacht om samen met zieke patiënten de voor- en zeker ook nadelen van een eventuele ziekenhuisopname te bespreken. (in media gonzende logistieke selectiecriteria met eenzijdige besluiten van artsen over wel of geen opname zijn onjuist en werken contraproductief voor ons)

 

5) In hoeverre wijkt dat af van het leven wat je ervoor leidde?

Twee dochters die in Amerika zaten hebben hun respectievelijke stages abrupt af moeten breken en zijn bij gebrek aan onderverhuurde kamers even thuis. Gezellig en ook weer heel goed als de kamers weer vrij komen. Werk blijft onvoorspelbaar, soms rustig maar vooral bij diensten soms hectisch. Meest ingrijpende verandering is geen  optredens en repetities meer met het jazzbandje.

 

6) Op welke wijze zouden leden en andere betrokkenen bij de vereniging jou kunnen ondersteunen?

Doorgaan met bijvoorbeeld dit soort initiatieven, ik volg alles op de voet.

 

7) Veel TV-programma’s grijpen deze tijd aan om stil te staan bij een gedenkwaardige gebeurtenis uit een (verder) verleden. Welke gebeurtenis op de club (sportief of anderszins) zou jij onder de aandacht willen brengen?

Twee totaal verschillende momenten. Helder op mijn netvlies in 1972, terwijl wij zoals vaker na een (ditmaal) gewonnen thuiswedstrijd lege flesjes ophaalden voor een cola en een zakje chips, liep Hans Castendijk (toenmalig voorzitter HVV) langs met de mededeling “Van Nispen verloren”. Kampioenschap kon ons niet meer ontgaan.

 

Tweede moment de innings van Tonny Staal van bijna 100 not out , die daarmee de broodnodige overwinning in de jubileumwedstrijd tegen Quick binnensleepte.

 

(noot webredactie: klik hier om het verslag van de wedstrijd van HCC tegen Quick tijdens de opening van Jubileum2018 op 19 mei 2018 nog eens na te lezen en waarbij Tonny op 98 runs strandde)

 

8) Met wie zou jij het eerste drankje willen nuttigen wanneer het clubhuis weer wordt opengesteld? Waarom?

Fred Beekman om herinneringen op te halen aan HVV 100 cabaret

 

9) Heb je nog een algemene tip, advies of wijze raad aan onze leden en andere betrokkenen? 

Vooral zo doorgaan. Club, complex, Diepput Echo, allemaal fantastisch om over op te scheppen in Brabant. Maar vooral ook doorgaan met de gewoonte om mensen die zichzelf iets te belangrijk vinden daarop te attenderen.

 

 

 

Archief verenigingsjaar 2019-2020 Overzicht