Willem Winckel is dit jaar volledig vrijgesteld van Zami 1 taken, zodat hij zich volledig kan wijden aan het ZAMI-programma. Zo kon het gebeuren dat wij in de maand juni en de eerste week van juli maar liefst 5 thuiswedstrijden achter elkaar speelden, waarvan ik nu verslag doe.

Na een dik verlies (uit VRA) en een ruime winst (uit Kampong) traden wij op 8 juni voor het eerst op de Diepput aan. Het vaders-zoon team van ACC was te gast met uiteraard 3 Dukkers. Het onervaren ACC ging op veld 2 128 a.o., dankzij het degelijke bowlen van de fam. Bennett: Pa(ul) 2, zoon Talis 2 wickets (wij hadden dus ook een vader-zoon-team); Jan Nuijten 2 wickets, evenals Tom Wernink. Na wat gepruts in het begin werd dit totaal gemakkelijk in de 21^e over gepasseerd, vooral dankzij Talis met een harde 65 goed gesteund door good old Jonathan Westbury.

Een week later was het op veld 1 een heel ander verhaal, waar het sterke Beating Bats maar liefst 222 runs op het bord zette. We zijn niet tot de helft gekomen. Waar youngsters, gastspelers Talis en Adeel Haq met de bal nog succesvol waren (3 en 2 wickets), maakten ze aan bat niet waar wat we hoopten: ze waren de enige hardhitters in het team maar gingen heel snel uit. Vele andere HCC-ers ook, alleen Jan en vooral Menno Nuijten sputterden aan het einde tegen met een partnership van 50 (waarvan 10 wides in 1 over!) en kwamen beide in de dubbele.

Gelukkig kon op 22 juni op veld 2 revanche worden genomen in een ingekorte wedstrijd tegen Ajax Leiden, ongeveer de enige wedstrijd die die middag in Nederland is gespeeld. In 25 overs kwamen wij tot 164 runs. Paul Tops (32) en Menno (18) startten degelijk, maar de echte versnelling kwam aan het einde met Sajjad Ali en Jan, die met 49 en 24 runs not out bleven. Ajax kende een vliegende start maar had kennelijk maar 3 batsmen, waarvan Ashley Fillingham er een schitterend uitving (running en zon tegen op het enige moment dat die middag de zon scheen). Sajjad en Jan bowlden degelijk aan het begin, maar tegen de spinners Wouter Buwalda en Menno waren de Ajacieden niet opgewassen: 144 a.o.

Een week later kwam HCC (zonder Nuijtens) tegen Kampong (zonder Nuijten!) op hetzelfde veld weer tot 164 runs, nu hadden we echter 35 overs tot onze beschikking. Na een droomstart (Martijn Bordewijk 31, Adeel 40), zakte de middelorder met 3 nullen zwaar door het ijs, al maakten Sajjad en Paul B. aan het einde nog wat goed. Maar in de 30^e over al all out! Kampong kende echter een horrorstart en had op 57 al 6 wickets verloren: Talis 3 wickets en Bordi 2. Paul B. nam in 5 ballen 2 wickets maar ging toen door zijn knie (hopelijk niet zijn laatste wedstrijd in Nederland, Paul vertrekt in augustus naar Houston) en dat heeft ons de wedstrijd gekost. De Kampong nrs. 8, 9 en 10 wisten vrijuit te scoren tegen de vervangende bowlers  en sleepten de pot binnen. Nadat de eerste 4 wedstrijden van het seizoen niet spannend waren, waren de laatste 2 wedstrijden echt spannend, met dus 1x winst en deze week helaas verlies.

Op 5 juli tenslotte, werd een echte thriller gespeeld op veld 1. Rood en Wit kenden we nauwelijks, ondanks het infiltreren van Bordi, maar Nawijn bleek Waters te komen en zij scoorden elk in de 70. Duidelijk waren onze bowlers niet penetrant en we misten Paul B.; de 3 spinners die de 7 overs vulden kregen daarin 80 runs tegen… R&W kwam tot het fraaie totaal van 226v5. Tegen Beating Bats was dit nog veel te veel, maar op deze zonnige dag gingen we er hard tegen aan. Elke batsman kwam in de dubbele cijfers, behalve sjaars Jan Jaap Ensing die wel meer vangen had (1 en zijn eerste!) dan runs… Paul Tops scoorde een vloeiende 66. Sajjad batte als opener zonder problemen maar maakte zichzelf uit op 23. Robert Vermeulen nam goed over met een snelle 20. Bordi scoorde een fraaie 31, maar was misschien iets te ongeduldig. Martin Lamaker een keiharde 16 (1x4, 2x6!). R&W moest even slikken en liet zelfs een bowler per ongeluk een 8^e over bowlen; zijn 2 illegale deliveries werden door een ander opnieuw gebowld. Maar het geeft de spanning aan. John Verschragen (17) en Jan (26*) stonden voor de lastige taak 8 overs lang 7 runs per over te scoren met weinig batsmen ‘achter de hand’. Ze deden een dappere poging maar het gebrek aan boundaries brak ze op. Wat in de kooi wel lukt, ‘in de laatste 6 ballen 14 runs scoren’, lukte op het veld niet. HCC kwam 9 runs tekort. De mooiste pot van het seizoen in het mooiste weer van het seizoen helaas net verloren, maar aan beide kanten was goed gebat en R&W had bewondering voor onze diepe battingside. De gezellige 3^e innings werd gelukkig wel gewonnen.

Tussenstand: 3 wedstrijden gewonnen, 4 verloren waarvan 2x nipt. A.s. weekend, u raadt het al, alweer thuis. Een dubbel zelfs: 2 T20 potten tegen VRA Zami 3.

Jan Nuijten