Voor D4 was het een voetbalseizoen met twee gezichten. Met de kerst werden we na 10 wedstrijden gehuldigd als najaarskampioen met slechts 1 verloren wedstrijd. Maar in het voorjaar troffen we meerdere teams waartegen we echt dieper moesten gaan. Met pijn en moeite bereikten we in mei 2010 na 10 wedstrijden de 3^e plaats, 6 wedstrijden werden gewonnen, één gelijkspel en 3 verloren. 

Onze spits Philip Blij was goed voor uiteindelijk 62 doelpunten door zijn enorme snelheid, zijn goede inzet en fluwelen voetbewegingen. De beide buitenspelers (Tim Bekema en Bense Moritz) zorgden samen met Philip vaak voor veel onrust bij de tegenstander. Tim kan zo hard lopen dat hij echt af moet slaan vóór de reclameborden (voor die schade oplopen) en rondt dat vaak van links komend met zijn rechterbeen af (het spiegelbeeld van Arjen Robben, dus). En Bense Moritz kan op rechts soms zulke mooie passeerbewegingen laten zien en hij toonde een fijne neus te hebben voor doelrijpe kansjes. 

Op de topscorerslijst kwam als goede 2^e onze voorstopper Onno de Jonge, de captain die vaak de troepen vóórging in de strijd en met zijn lengte en harde schoten veel gevaar stichtte bij de opponenten. Philip en Onno werden met doorsteekpassjes en goede corners bediend door middenmid Sybren Ypma, een harde werker die veel kilometers maakt. Naast hem waren de middenvelders David van Hees, Sieuwe Sleeswijk Visser en Ruyichi Baboeram heel vaak goed voor gevaarlijke aanvallen en het veroveren van de bal. Ook Warnar Veenhuijsen en Lucas Feekes hielpen enthousiast mee de tegenstanders terug te dringen, beiden stonden ook als keeper vaak hun mannetje. En Lucas heeft meermaals de linksachterpositie overgenomen van Floris Krijgsman, een stugge bikkelaar die veel rechtervleugelspelers in zijn zak had maar een hekel heeft aan stuiterende passes van de tegenstander.  

De achterhoede met verder Sweder Reuchlin als laatste man en Toon van Hellenberg Hubar op rechts was heel sterk in het opvangen van de aanvallende tegenstanders maar, bij stuiterende passes en als ze achteruit moesten lopen dan ging het wel eens mis. Veel wedstrijden heeft Bart van ‘t Geloof geholpen om de gaten in de verdediging weer dicht te houden.  

Dat was D4 in het afgelopen seizoen. Met als enorme opkikker dat de uiteindelijke kampioen van de voorjaarscompetitie tegen HVV op de Diepput gelijkspeelde en hun thuiswedstrijd met dikke cijfers verloren (6-3 voor HVV), waarmee HVV ze op 5 verliespunten trakteerde. HVV was de enige die de kampioen dat kunstje wist te flikken. Jongens, een goede zomervakantie gewenst, kijk de kunst af van de elftallen tijdens de WK en train in augustus weer zelf op conditie om de 20^e augustus weer lekker hongerig aan het seizoen te beginnen. Helaas zullen we met de overgang naar de C-junioren afscheid moeten nemen van Warnar, Lucas en Sieuwe, waarmee we toch maar mooi 5 kampioenschappen op rij hebben weten te behalen.