Speciale zondagcorrespondent Christiaan Potjer heeft ook dit jaar weer bijgetekend voor de webredactie en daar zijn we hem uiteraard zeer erkentelijk voor. Geniet u ook dit seizoen van zijn geheel eigentijdse kijk op het verloop van de wedstrijden waardoor het seniorenvoetbal op zondag eigenlijk extra leuk blijkt.

 

Het eerste speelde een goede eerste helft maar bleek te weinig inhoud te hebben voor de tweede. Spits Jaap Donker brak vorige week zijn sleutelbeen en werd als aanspeelpunt nu gemist en voorts was er de tegenslag dat een zuiver buitenspel doelpunt wel goedgekeurd werd voor Den Hoorn. Als de patronen er wel ingesleten zijn, kunnen dit soort nederlagen vermeden worden. Het tweede had het gevoel een goede eerste helft te spelen, maar mocht het geluk engeltje op de lat en doelman De Rotte danken, want de verdediging maakte niet bepaald een ingespeelde indruk. Aan een actie van Jeremy Rens was het te danken dat het team niettemin met een 1-0 voorsprong ging rusten. Aan de andere kant mocht de tegenstander niet klagen dat hun beste man niet het veld moest verlaten na een doldwaze actie op de benen van Joost Lina. De scheidsrechter deed het af met een vermaning, maar was toen wel heel coulant. Het was diezelfde Lina die vervolgens snel na rust de 2-0 voor zijn rekening nam, terwijl Bo de Blank de 3-0 inkopte uit een vrije trap van Canters. Daarna was de wedstrijd gespeeld en was HVV duidelijk de bovenliggende partij. De thuiswedstrijd werd overigens gespeeld op VUC, want op “De Diepput” was alle ruimte nodig voor het traditionele klavertje 4 E-F toernooi. Ook het derde speelde op VUC, maar dan een echte “uit”wedstrijd en pakte zowaar een gelijkspel. Wederom met te weinig man (tien) maar nu aangevuld door 4 man uit het zesde. Die ontbeerden weliswaar de kwaliteiten van de eigenlijke derde spelers maar maakte het in enthousiasme goed. De tegenstander was een al wat ouder team die zich liet verleiden iets te aanvallend te spelen waardoor Trip zijn specialiteit (de sprint) direct kon tonen. VUC kwam dankzij een knullig veroorzaakte strafschop ( reserve derde klasse is nu eenmaal anders dan reserve zevende klasse) op gelijke voet, maar wederom Trip zorgde voor een voorsprong. Deze werd voor rust nog teniet gedaan, maar ondertussen was er aan beide zijden last van hamstrings en stijve spieren, waardoor de tweede helft geen hoogtepunten kende. Het vierde kwam twee keer op achterstand en dat zou tegen een tweede elftal eigenlijk dodelijk moeten zijn, maar David Slager had het op zijn heupen deze keer en scoorde 5 keer. Niettemin werd hij niet man van de wedstrijd maar Elshout. Deze scoorde zowel in eigen doel (gaf een niet te missen terugspeelbal), in het doel van de tegenstander en viel groots uit, waarbij de brancard niet lang genoeg bleek voor zijn 2,06 meter lange lichaam. Het vijfde fietste naar Ockenburgh, maar een drietal miste de laatste afslag en fietste door naar Monster en waren derhalve te laat om nog mee te doen. Gelukkig waren twaalf anderen wel op tijd en die zagen Toofan op voorsprong komen door een blunder van de inval-doelman. Dit werd snel gerepareerd, maar dankzij een zondagsschot kwam de thuisvereniging wederom op voorsprong. Voor de rust werd gelijk gemaakt, waarna vervolgens na rust de nieuwkomers los gingen en de score verhoogden tot 2-5 alvorens de thuisvereniging nog wat kon terugdoen. Het zesde speelde niet omdat het bestuur bij UDO zo slim was geweest te denken dat uit de restanten van het vierde, het vijfde en het zesde van vorig jaar wel een team te maken viel. Een training bleek voldoende te zijn voor allen om te bedanken, waardoor er dit seizoen slechts drie UDO teams actief zullen zijn.