Door het overlijden van zijn moeder ontbrak trainer Van der Dussen deze zondag bij het eerste.  Dit was bij het verzamelen natuurlijk het belangrijkste gespreksonderwerp en namens het eerste wordt Albert dan ook veel sterkte gewenst. De trainer van het tweede Edmund Vriesde, nam daarom de coaching over en deze stelde een meer “hangend” HVV op. Gek genoeg leidde dit niet tot minder kansen maar uiteindelijk zelfs tot meer kansen. Bij deze wedstrijd waren de beide grensrechters belangrijk omdat zij bij een aantal doelgevaarlijke situaties in actie kwamen en zodoende deden waarvoor ze stonden: de scheidsrechter assisteren. In het HVV kamp waren er ook mensen die beweerden dat Clemens Levert wel een of wellicht twee strafschoppen had mogen hebben, maar de scheidsrechter kon niet van partijdigheid beticht worden. Hij strooide echter wel met kaarten, waardoor het leek of het duel spijkerhard was, maar daar was geen sprake van. Overigens ook de kaarten werden eerlijk verdeeld. Het eerste streed voor wat ze waard was en dat had drie punten kunnen opbrengen indien ze wat meer geluk hadden gehad. Hoewel gezegd moet worden dat de twee tegendoelpunten persoonlijke blunders waren van een HVV’er. Met een 2-0 achterstand leek vlak na rust de wedstrijd gespeeld, maar een prachtige vrije trap van Tommie Steens zorgde voor nieuw elan. Akerboom maakte achteruit koppend de gelijkmaker en de winnende leek in de maak, maar werd uiteindelijk niet gemaakt. Het tweede speelde thuis en liet zien dat je ook wel eens dertig kansen kunt missen en uiteindelijk toch nog met ruime cijfers kan winnen. Tegenstander RKAVV was de mindere en had ook nog eens problemen met “Het dakje”. Kreten van de kant leidde tot zichtbare irritatie van spelers, wat de fysieke gesteldheid van sommige HVV spelers (Lina) niet ten goede kwam. Bo de Blank was te laat bij het verzamelen en moest dus op de bank beginnen, werd node gemist als afmaker. Direct na zijn entree in de tweede helft schoof hij de bal achter de keeper en kon trainer Vriesde met een gerust hart naar het eerste toe. De derde treffer heeft hij niet gezien maar in het eerste duel dat Van Rossem aanvoerder was scoorde hij ook. Het derde speelde dus niet en het meest schrijnende was dat achteraf gezien het al op donderdag duidelijk was dat er te weinig mensen zouden zijn. Maar zonder communicatie weet niemand iets, terwijl de aanvoerders van vijf en zes toevallig op zaterdag nog contact met elkaar hadden en constateerden dat het wel goed zat want dat ze geen signaal ontvangen hadden. Het vierde kwam blij verwonderd terug uit Voorhout. De tegenstander had met name in de eerste helft 90% van het balbezit gehad, maar geen echt gevaar weten te stichten. Het vierde was niet aan de bal gekomen, maar de tegenstander ook niet in hun zestien meter. Knap werd op de eigen helft de bal door de tegenstander rond gespeeld, maar de doelpunten werden door HVV-ers gemaakt. Het vijfde speelde gelijk maar verloor door het doelpunt van HBS vijf minuten voor tijd wel de kans op overwintering in het bekertoernooi. Eerlijk gezegd was een gelijkspel wel de correcte eindstand. Beide teams speelden aantrekkelijk voetbal waarbij ogenschijnlijk HBS een overwicht had, maar HVV de beste kansen. Als na de 1-0 was doorgezet had het tweede doelpunt wellicht kunnen vallen, maar toen die kansen gemist werden, was het wachten op de gelijkmaker wat dus vlak voor tijd gebeurde, waarna het vijfde op doelsaldo de groepsfase niet overleefde. Het zesde speelde in de laatste minuut va-banque en verloor. De in de eerste helft opgelopen achterstand werd door een treffer van Arts gehalveerd en na de 3-1 werd door Boonmann de 3-2 geproduceerd. Toen in de laatste minuut iedereen meeging om het gelijkspel te bewerkstelligen, bleek de counter dodelijk.