Op zondag 17 februari 2019, bij de wedstrijd ESTO - HVV, bereikte Arnout van Lawick de magische grens van 400 wedstrijden als leider van HVV 1. Evert Jelgerhuis Swildens heeft op donderdagavond 21 februari 2019 bij de wedstrijd Stompwijk - HVV in totaal 500 optredens achter zijn naam staan als assistent-scheidsrechter van HVV 1. Dat zijn aantallen waar slechts diep respect op zijn plaats is.

De wedredactie nodigde beide heren (tevens Leden van Verdienste) uit voor een openhartig interview.

 

 

1)   Wanneer ben je bij HVV gekomen? Hoe kwam je daar eigenlijk terecht?

 

Arnout: Ik ben in 1970 bij HVV gekomen. Ik zou bij Quick gaan voetballen maar mijn vader deed de belastingen van Jan Schutter dus er was geen sprake van dat ik bij Quick zou gaan voetballen. Via een handtekening van Menso van Meurs belandde ik bij HVV.

 

Evert: Mijn voorouders zijn betrokken geweest bij de oprichting van HVV. Als zesjarig jochie verhuisde ik met mijn vader vanuit Den Helder naar Den Haag. Daar deed ik een voetbalshirt en -schoenen aan en dan resteert maar één mogelijkheid: je gaat naar HVV. Zo is het begonnen en werd HVV een heel groot deel van mijn leven.

 

 

2)   Vertel eens wat over je sportieve carrière.

 

(het blijft te lang stil nu)

 

Evert: Mijn hoogtepunt was met HVV A2 toen ik in 1989 kampioen werd. De leider laat zich raden: Arnout. Een leuk team met allemaal jongens die hier nog steeds rondlopen zoals Denis Naudin ten Cate, Dries van de Weg en David Simon. Als scheidsrechter heb ik ook diverse hoogtepunten beleefd. Zo floot ik een keer de finale in Engeland bij de Aleston New Boys Club (waar Gary Lineker ooit is begonnen). Het betrof de A-jeugd van Dinamo Kiev tegen Manchester City en daar stonden ruim 6.000 toeschouwers langs de lijn.

 

Arnout: Daar kan ik kort over zijn, ik kon er helemaal niets van zowel qua voetbal als qua cricket. Met HVV C3 konden wij een keer kampioen worden en tijdens die wedstrijd werd ik reserve gezet. Ik moest plaats maken voor ene Ouwehand. We werden kampioen.

Bij cricket was ik als jeugdspeler al snel gestopt nadat ik door een bowler van HBS knock-out was gebowld door een bal op mijn hoofd. We speelden toen op een betonbaan als cricketveld verderop in de wijk en van een helm had ik nog nooit gehoord. Er was nergens ijs te bekennen maar bij het winkelcentrum hadden ze wel bevroren Duitse braadworsten en daar heb ik toen een tijdje mee op mijn hoofd rondgelopen. Toen dacht ik bij mezelf: nou is het klaar. En werd ik leider. Als leider had ik inderdaad succes in 1989 zoals Evert al vertelde. Een geweldig team met in die tijd allemaal schoffies maar die zijn nu allemaal keurige heren geworden.

 

 

3)   Wat doe je in het dagelijks leven naast je werkzaamheden bij HVV?

 

Evert: Ik ben bij CAK thans klantadviseur en verwerk allerlei aanvragen, die ik intern doorstuur naar de juiste loketten.

 

Arnout: Ik ben al 20 jaar algemeen manager van Chromazone, een uitgeverij van wenskaarten, toeristische ansichtkaarten en kalenders.

 

 

4)   Kun je aangeven wat je rol in de staf van HVV 1 precies inhoudt?

 

Evert: Hoofdtaak is natuurlijk dat ik met die vlag langs de lijn sta. Na het overlijden van Peter Flemming heb ik ook de ontvangst van de scheidsrechters van HVV 1 op me genomen. Daarnaast ben ik nog consul. Ook help ik Arnout met diverse hand- en spandiensten. Zeker bij uitwedstrijden gaan we samen eerder weg om alles op tijd klaar te hebben liggen voor de spelers.

 

Arnout: Ik heb altijd elftallen geleid, jarenlang eigenlijk. In seizoen 2006/2007 was Harold Tjaden trainer en werd ik gevraagd om leider van HVV 1 te worden. Ik vond dat een hele eer en doe dat sinds die tijd. Ik zorg dat alles rond het elftal is geregeld, ook qua sfeer zodat iedereen het naar zijn zin heeft. Je bent in dat opzicht een constante factor. Ik zeg maar zo: ‘trainers komen en trainers gaan maar de club blijft altijd bestaan’. Daarbij moet je natuurlijk waken om jezelf niet belangrijk te gaan vinden want jij schiet die bal er niet in.

 

 

5)   Wanneer was de eerste wedstrijd in deze rol? Wat was jouw voornaamste motivatie om dit te gaan doen?

 

Arnout: DOSR uit in het seizoen 2006/2007. Dat verliep niet meteen heel soepel want ik wist niet dat je ook de reserve set voor de keeper moest meenemen. Bij andere elftallen hoefde dat namelijk nooit. We wonnen wel met 0-3 gelukkig en dat lijkt tijden geleden. Een ijzersterk elftal trouwens en we promoveerden ook in dat seizoen.

 

Evert: Eerste wedstrijd, poeh, dat is wel erg lang geleden. Het was vermoedelijk in 1999 bij FC Lisse uit. Daarvoor vlagde ik ook wel eens maar sinds 1999 ben ik het structureel gaan doen. Frank Kuil was toen de trainer.

 

 

6)   Het kan niet anders of jullie moeten memorabele momenten hebben meegemaakt, zowel qua hoogte-, diepte- als bijzondere punten. Noem er eens een paar.

 

Evert: Dit gaat een lange avond worden want we lopen al zo lang mee.

 

Een dieptepunt was dat HVV 1 in de Derde klasse moest uitkomen nadat het twee maal op rij was gedegradeerd (seizoenen 2011/2012, 2012/2013).

 

Een hoogtepunt, buiten alle promoties en in het bijzonder die naar de Eerste klasse, was het seizoen waarin HVV 1 in de Eerste klasse uitkwam en als gedoodverfde degradant werd aangemerkt. In de laatste wedstrijd (seizoen 2009/2010) moest HVV 1 winnen van koploper Nieuwenhoorn en bovendien mocht TOGB niet winnen. TOGB verloor met ruime cijfers dus dat zat wel goed. En wij wonnen met 1-0 door een doelpunt van Derick Mekking en een weergaloze doelman Daniël Voskamp. Alle ballen die in zijn richting werden geschoten pakte hij op miraculeuze wijze. Met kunst en vliegwerk werd de overwinning over de streep getrokken en bleven we in de Eerste klasse. Dat terwijl we met de winterstop nog stijf onderaan stonden en niemand meer iets voor onze kansen gaf. Het werd als een kampioenschap gevierd.

 

Verder hebben we een situatie gehad met Voorschoten ’97 in het seizoen 2015/2016 en waar jij (redactie: de interviewer) ook nog een belangrijk aandeel in hebt gehad. Na afloop hoorden wij dat Kevin van den Broek (met rugnummer 2) twee keer geel had gehad wat volstrekt niet waar was. Er was sprake van een administratieve fout. De nummer 2 van Voorschoten ’97 was een boomlange verdediger en als je Kevin kent dan leek hij in de verste verte niet op die verdediger. Met mijn kennis van de spelregels hebben we toen direct protest aangetekend. Wij wilden onze sportieve revanche na het onterecht moeten spelen van een verlenging met één man minder, niets meer en niets minder. We hebben altijd benadrukt dat wij met 11 tegen 11 wilden uitspelen met een te nemen strafschop voor Voorschoten (want die was terecht toegekend). Als de KNVB dit protest op deze wijze had toegekend was die strafschop er waarschijnlijk de volgende zondag ingegaan en waren wij alsnog gedegradeerd. Omdat de KNVB dit had nagelaten en wij constateerden dat er zeer creatief met de waarheid werd omgegaan hebben we met een paar man binnen de club gezegd: ‘dit kan niet, we gaan dan langs een andere weg ons gelijk halen’. Zeker toen later duidelijk werd dat een neutrale KNVB-man langs de lijn al had geconstateerd dat er een grote fout was gemaakt door de leiding, die kennelijk moest worden verzwegen. Later werden de verklaringen van de leidsmannen schoorvoetend bijgesteld en de fouten alsnog toegegeven. Maar toen was de rechtszaak al aangespannen en zijn we op miraculeuze wijze gehandhaafd in de Tweede klasse. Die gebeurtenis was volgens mij cruciaal want als we toen waren gedegradeerd denk ik niet dat we snel weer uit de Derde klasse waren gekomen. Kijk maar eens naar Wilhelmus, dat in de Derde klasse bivakkeert en kennelijk niet snel kan terugkeren. Ook Voorschoten ’97 komt er niet makkelijk uit. Het juridisch gelijk krijgen was voor mij een hoogtepunt want we wilden dat ons recht werd gedaan.

 

Arnout: Ik vind dat we hoogtepunten meer op de sport moeten betrekken. Als je het goed beschouwt was die rechtszaak natuurlijk een dieptepunt en sportief gezien waren we dat seizoen rijp voor degradatie. Maar natuurlijk wel mooi dat het is gelukt om erin te blijven. Maar het hele seizoen was eigenlijk een dieptepunt.

 

Evert: Eens, het seizoen was een dieptepunt.

 

Arnout: Een hoogtepunt was voor mij de promotie naar de Eerste klasse in het seizoen 2008/2009. We speelden op een stampvol Houtrust een beslissingswedstrijd tegen Quick. We kwamen voor met 1-0 maar redden het toch niet (2-1 verlies) waardoor Quick promoveerde. Een week later kregen we een herkansing in Oegstgeest tegen DWS. Dat was een historische beslissingswedstrijd met alles erop en eraan, strafschoppen, emoties, rode kaarten, noem maar op. Wat ik daarbij nooit zal vergeten was de terugkeer op de Diepput na afloop. Er heerste een euforische stemming op de club (met het net vernieuwde balkon) waarbij vele oudere leden met vreugdetranen in de ogen ons stonden op te wachten. De prestatie was des te knapper want het was een sterk en homogeen team maar wel met een smalle selectie. We hebben het drie jaar volgehouden in de Eerste klasse.

Een dieptepunt was dat we een aantal jaren later ineens in de Derde klasse moesten uitkomen.

 

Een persoonlijk hoogtepunt heb ik eens in een voorjaar meegemaakt na een avondje stappen waarbij ik redelijk besproeid was geraakt. Ik was leider van HVV 1 maar ook van HCC 1. Ik eindigde die nacht uiteindelijk in mijn bed hoewel niet al te lang. Kom ik de volgende morgen op de club blijk ik alle cricketspullen in mijn auto te hebben geladen terwijl HVV 1 moest voetballen. Ik heb dat nooit iemand verteld en heb snel de spullen op tijd weer verwisseld.

 

Hillegom uit (drie seizoenen geleden, 1-1 eindstand met Jesper Fennema als debutant) was meer dan gezellig waarbij ik lang bleef hangen. ’s Avonds wilde ik naar huis maar kon ik niet meer bij de tas met spullen omdat alles al bleek te zijn afgesloten. Hebben ze gelukkig de beheerder nog kunnen optrommelen.

 

Een ander hoogtepunt vind ik Joppe van der Bruggen die drie seizoenen geleden werd doorgeschoven naar HVV 1 en nu al meer dan 100 wedstrijden heeft gespeeld. Hij is echt een jongen van de club. Hij traint een jeugdelftal en is op en top HVV-er. Daar mogen we heel blij mee zijn, net als met het hele eerste elftal. Het zijn bijna allemaal jongens die al bijna hun leven lang lid zijn.

 

Evert: In de genoemde wedstrijd tegen Nieuwenhoorn was jeugdspeler Okke Kortweg pupil van de week. Dezelfde Okke debuteerde vorig seizoen als B-junior in HVV 1 bij de uitwedstrijd tegen Teylingen. Ook dat is bijzonder en het vermelden waard. Eigenlijk vormt iedere debutant een hoogtepunt, die vanuit de jeugd doorstroomt.

 

Punten maken overigens het seizoen. Vorig seizoen was moeizaam en ik was heel erg blij -ook voor trainer Edmund die zo zijn best deed om ons erin te houden- dat we uiteindelijk HVV 1 en 2 konden handhaven.

We herinneren ons ook nog Edmund’s publiekswissel van Derick Mekking (als recordhouder HVV 1) in de beslissingswedstrijd tegen RVC’33. Dat pakte in de laatste minuut alsnog verkeerd uit omdat we toch nog een tegentreffer om de oren kregen. Dan krijgt een trainer na afloop kritiek maar als de tegengoal niet was gevallen in de laatste seconde dan was de kritiek dat hij niet had gewisseld. Ik vond de kritiek daarom onterecht. Voetbal is balanceren op een scheermes.

De week erop moesten we daarom tegen Charlois om niet te hoeven degraderen. Daar moet je bij zijn geweest want anders geloof je het niet. We wonnen ternauwernood met 5-4 na een gemakkelijke 2-0 voorsprong en waarbij Charlois met 8 man eindigde.

Zo zijn er wel meer memorabele wedstrijden. Wat dacht je van Alphense Boys, wat een compleet elftal bij elkaar had gekocht om kampioen te worden. Ze stonden met 2-0 voor toen ik Jens Toornstra afvlagde bij de 3-0 vanwege buitenspel (althans, dat vond ik). We maakten snel daarna de 1-2 en in no time liepen we uit naar 8-2 met een sip kijkende Kees Jansma als enige Alphense Boys supporter, die luid werd toegezongen door het Diepput dakje.

 

GSC ESDO uit (seizoen 2013-2014 in de Derde klasse) mag ook niet onvermeld blijven. Het was de wedstrijd van HVV als nummer 2 tegen de koploper, dat alle middelen uit de kast haalde om ons spel te verstoren. Dat begon al voor de wedstrijd waarbij men vond dat onze shirtjes te veel leken op die van de thuisclub. Ze verwachtten blijkbaar dat we hals over kop weer terug moesten om andere shirtjes te halen. Maar ze kenden Arnout nog niet. Die zei doodleuk: ‘geen probleem, dan loop ik even naar mijn auto voor de andere set’. Zo geschiedde. We kwamen met 1-0 achter maar speelden ze uiteindelijk met 1-7 van de mat.

 

Het doorvragen naar persoonlijke hoogtepunten van Evert als assistent-scheidsrechter levert geen noemenswaardige momenten op (‘je vlagt naar eer en geweten’). Zelfs het aanbod om de microfoon tijdelijk uit te zetten leidt niet tot meer uitspraken.

 

Arnout: Het vlaggen met eigen leden is eigenlijk vreselijk. In Frankrijk hebben ze dat bij het amateurvoetbal veel beter opgelost. Daar neem je ook je eigen assistent-scheidsrechter mee maar die mag niet voor buitenspel vlaggen. Die beslissing is alleen aan de scheidsrechter voorbehouden. De assistent is er voor de inworp, corners en vrije trappen. Opvallend daarbij is dat hij niet van helft wisselt na de pauze. Misschien iets voor het Nederlandse amateurvoetbal om te overwegen.

 

Maakt het dat voor jou, Evert, minder leuk?

Evert: Ik denk dat het dan wel tijd wordt om naar iets anders uit te kijken.

 

 

7)   Wat doen jullie nog meer voor de club (alsof jullie betrokkenheid bij HVV 1 al niet genoeg tijd zou kosten…….)?

 

Arnout: Ik ben ook nog leider van HCC 1 en heb daarbij wat geluk dat de KNVB de speelseizoenen wat heeft verschoven. Maar in de overlap is het druk hoor. Ik heb wel weekenden gehad rond Hemelvaartsdag dat ik drie wedstrijden in vier dagen had met HCC 1 en HVV 1.

(Arnout is daarmee nagenoeg 12 maanden per jaar 4 weekenden per maand met een eerste elftal van de Koninklijke op stap).

 

Evert: Op zaterdag ben ik tegenwoordig wat minder aanwezig hoewel ik nog wel af en toe een wedstrijd fluit. Daarnaast ben ik wedstrijdsecretaris van heel HVV en dat heeft ook zo zijn piekmomenten. En dan verder nog consul, alle tuchtzaken van HVV afhandelen en ik geef nog wat training aan enkele recreantenteams.

 

 

8)   Wanneer wordt de laatste wedstrijd als staflid van HVV 1?

 

Arnout: Dit is nu mijn 13^e seizoen maar zolang de spelers het leuk vinden blijf ik het doen. Tenzij je natuurlijk door allerlei gebreken of maatschappelijke factoren daartoe niet meer in staat bent.

 

Evert: Dat is moeilijk te voorspellen. Ik kan het allemaal nog belopen en ik heb er plezier in. Het moment waarop het niet meer gaat komt vanzelf. Ik ga er vanuit dat ik dan zelf de regie nog in handen heb rond mijn vertrek en dat je niet moet worden weggestuurd.

 

 

9)   Wat wil je nog kwijt (aan de bezoekers van de website, leden van HVV en/of de supporters)?

 

Arnout: Als je lid bent van deze club: geniet er gewoon van. Kijk eens om je heen als je er bent, het terrein, het clubhuis, de sfeer. Ga dus niet moeilijk lopen doen maar geniet gewoon van alles. Maak je zelf niet te belangrijk. Het is een voorrecht om dit allemaal te mogen meemaken. Je moet trots zijn dat je lid mag zijn van zo’n club.

 

Evert: Mooi gezegd Arnout, ben het volledig met je eens.

 

Evert: Persoonlijk heb ik nog wel eens moeite met kritiek rond bijvoorbeeld de verrichtingen van HVV 1. Als je goed voetbal wilt zien dan moet je naar Messi gaan kijken hoewel die ook nog wel eens wat verkeerd doet. Maar wij zijn amateurs en mogen meer verkeerd doen. Ik snap daarom ook niet zo goed waarom die kritiek dan de kop opsteekt. We moeten niet te veel proberen om allemaal voor Johan Derksen te willen spelen. Verder hoop ik dat het Diepput dakje wat meer tot leven komt. We horen ze wel maar dan pas als de 4-0 wordt binnengeschoten. Diepput dakje kan nog veel meer de twaalfde man, de Angstgegner, worden. Dat misten we bijvoorbeeld in de recent met 0-1 verloren wedstrijd tegen Laakkwartier.

 

Arnout: Het klagen is wel iets wat al heel lang speelt en niet iets van de laatste tijd. Kennelijk zit het in ons als volk. Hoe beter het gaat hoe meer lijkt te mogen worden geklaagd. Een Engelse voetbalmanager van Manchester United zei eens in jaren zestig: ‘If you can not support us when we are loosing do not support us when we are winning’.

 

 

10) Tot slot: maak een keuze uit de volgende onderwerpen:

 

Arnout:

·        Barcelona of Real Madrid? Barcelona

·        Liverpool of Manchester City? Liverpool

·        Ajax of Feyenoord? En vóór de laatste Feyenoord-Ajax? Feyenoord

·        Conditietraining of baltraining? Bal

·        Kunstgras of natuurgras? Voor HVV kunstgras

·        Wintersport of zomervakantie? Wintersport

·        Voetballen in de winter of in de zomer? Denk dat, mede door het kunstgras, een verplaatsing meer richting zomer, tot de mogelijkheden behoort.

·        Vlees of vis? Vis

·        Bier of wijn? Hangt van het moment af. Ben een liefhebber van bier voor het eten en witte wijn tijdens.

 

Evert:

·        Barcelona of Real Madrid? Barcelona

·        Liverpool of Manchester City? Geen van beide, maar als ik moet kiezen dan Liverpool

·        Ajax of Feyenoord? En vóór de laatste Feyenoord-Ajax? Feyenoord, Feyenoord

·        Conditietraining of baltraining? Bal

·        Kunstgras of natuurgras? Kunstgras, voor amateurvoetbal, gras voor de profs..

·        Wintersport of zomervakantie? Zomer

·        Voetballen in de winter of in de zomer? Winter,

·        Vlees of vis? pff lastig, 2 gangen doen? 1 met vlees, 1 met vis?

·        Bier of wijn? Bier bij de borrel, wijn bij het diner

 

 

Evert en Arnout, gefeliciteerd met het bereiken van deze mijlpalen voor HVV 1. De vereniging is jullie zeer dankbaar!

Op zondag 17 maart, na afloop van de wedstrijd HVV 1 - KDO 1, worden op de eerste verdieping van het clubhuis de jubilarissen gehuldigd in aanwezigheid van vele genodigden. Heb je nog geen uitnodiging gehad? Alle supporters en oud-spelers van HVV 1 zijn van harte welkom. Meld je wel van tevoren aan. Stuur daartoe een mail naar Tommie Steens, tommiesteens@hotmail.com , voor de officiële uitnodiging en nadere instructies.

 

Loek van Vliet

webredactie@konhcvv.nl