Uitslagen zondag 9 oktober 2011 

- 

Terwijl de temperatuur nog niet de helft was wat hij vorige week was (12 graden) daalde er de hele dag een motregen neer wat er voor zorgde dat de belangstelling voor met name de Kroonleeuwen wat minder was dan normaal. Dit ondanks de Diës die juist weer een aantal aanspoorde om naar de vereniging te komen. Het aantal doelpunten was er niet minder om hoewel die met name in de uitwedstrijden te bewonderen waren. 

Het eerste was bij monde van de scheidsrechter qua technische capaciteiten een klasse minder dan de tegenstander uit Badhoevedorp, maar qua wilskracht veel sterker. Ze bleven gaan en ondanks dat de overwinning van Pancratius gezien de resterende tijd zeker leek, werd er nog eens een schepje bovenop gedaan. Aanvoerder Jaap Akerboom scoorde de gelijkmaker in blessuretijd met het hoofd. Eerder had de net in het veld gekomen Marnix van der Gun, al een goede voorzet gegeven die door de tegenstander in het eigen doel werd gewerkt, waardoor de 1-0 achterstand ongedaan werd gemaakt. Net als het eerste was het bij het tweede ook dubbelblank in de rust. Er waren wat kansen, maar ook HMSH, wat geheel uit spelers bestond van Marokkaanse komaf, was niet geheel kansloos. In de laatste 5 minuten wist Brightwell een keer te scoren en besliste daarmee de wedstrijd. Het derde werd volgens zegslieden van VUC opgejaagd door de linksback (?). Hij was niet de beste, maar wel de vocale aanjager van een elftal dat daardoor een niet slechtere tegenstander toch ruim op afstand zette. Het vierde besefte te laat dat DSO tegenwoordig niet meer prestatief op zondag speelt. Met veel ontzag werd de tegenstander ontvangen en binnen een kwartier lag de bal twee keer in het net aan de voor HVV verkeerde kant. Daarna werd er beseft dat er meer te halen viel, maar de Zoetermeerders hielden het doel gesloten, behalve voor een wonderschoon kopdoelpunt van Olivier Klaus. Het vijfde wist na 45 minuten dat ze het heel moeilijk zouden krijgen. 1-0 achter en maar 9 fitte spelers en drietal halve krachten. Maar zie daar, het zesde was net klaar op het veld ernaast op hetzelfde sportpark en drie man wilden nog wel even een helftje spelen. Het elan waarmee zij begonnen zorgde voor de ommekeer en uiteindelijk werd er zelfs ruim gewonnen. Het zesde reisde met 12 spelers af, maar stond na 10 minuten met 2-0 achter en erger bij dat laatste doelpunt raakte de keeper en de aanvoerder geblesseerd. Met tien man wist men niettemin 8 keer te scoren, maar jammer genoeg ook een keer in eigen doel. Hierdoor werd het tweede van WIK uiteindelijk wel de winnaar. In de tweede helft vielen overigens 13 treffers, want bij rust was het nog steeds 2-0. Het zevende mocht naar de gevreesde Roggewoning. Deze keer geen ernstige blessures maar wel de nodige kritiek op de zeer jeugdige arbiter die in de rust eens goed te horen kreeg, voor welke partij hij moest fluiten. Bij rust stond HVV met 2-0 voor, twee strafschoppen en wat dubieuze beslissingen later was de wedstrijd geëindigd in het voordeel van Graaf Willem. Het achtste had het gevoel twee punten verloren te hebben doordat de ruststand van 2-0 verloren ging in de tweede helft, maar mocht anderzijds ook van geluk spreken dat ze zelf treffers gemaakt had en dat ook de tegenstander weigerde de mooiste kansen te verzilveren. Aanvallers schoten meer naast en over het doel dan de keepers hoefden in te grijpen. Het negende pakte haar eerste overwinning terwijl meer dan dertig supporters zich roerden. Als de kansen allemaal benut werden, dan was er sprake geweest van een monsteruitslag. Door het vele missen ontstond er bij de tegenstander de gedachte dat er meer te halen was.